De dag er voor was ik behoorlijk ziek en er werd druk heen en weer getelefoneerd naar mijn man hoe het met me was. Hiervoor dank allemaal. Gelukkig ben ik een regelneef die alles van te voren klaarzet en klaarmaakt, dus dacht ik geen paniek, morgen is het misschien weer over!
De volgende dag, vrijdag dus, Ibuprofen geslikt en ja hoor ik kon gewoon "mijn bowlingdagje" zelf regelen.
Iedereen kwam gezellig binnendruppelen en we konden na de koffie met sprits op tijd beginnen. Er werd op de bowlingbaan al
snel gelachen en aangemoedigd en bij het bridgen ging het weer om de bekende euro's. Bij de lunch kwam er pas een spaak in
het wiel. Had via via aan het bowlinghuis 48 personen doorgegeven, maar door ook een zieke mevrouw slechts 48.... gelezen, dus
er waren zo'n 56 broodjes klaargemaakt. Helaas hadden er een aantal mensen al 2 broodjes tegelijk gepakt en moest de rest even
wachten. Broodjes ontdooid (sommige iets te snel) maar in een nood situatie (!) vallen er wel eens spaanders. Sommigen hadden
nu een iets minder lekker broodje, maar er gingen 116 broodjes doorheen, terwijl er eigenlijk maar 96 'nodig' waren. Tot 2
tellen is toch niet zo moeilijk?'s Middags werd het ochtend programma herhaald en Koos Israël viel zelfs op z'n stuitje, wat men al niet deed om een hoge game te gooien. De laatste ronde kwamen de heerlijke zoutjes weer op tafel en werd het weer een heel gezellige en geslaagde dag. Wie schetste mijn verbazing dat ikzelf de winnaar werd. Met Iet van Merriënboer
met bridgen en zelf ook met 2 games van
in de 160.
Raar hoor, gisteren zo ziek en nu... Mijn prijs heb ik afgestaan aan mijn bridgemaatje Iet, wilde als organisator niet met
een prijs naar huis gaan. Van de vereniging kreeg ik nog een boekenbon van € 5,-, waarvoor dank en in z'n praatje zei
Dick Monster
nog dat ik het bowlen bridgen samen met Dik Been
niet nog een keer wilde organiseren, omdat we zo vreselijk hadden
moeten lopen leuren om 48 man (ahum vrouw) bij elkaar te krijgen. Dus als iedereen het leuk had gevonden, moesten ze dit
maar tegen ons zeggen, opdat we het volgend jaar het nogmaals wilden organiseren. Het organiseren is heel leuk, het
leuren vind ik afschuwelijk. Dik Been
had al gezegd te willen stoppen. Heb veel bedankjes gehad en veel leuke reacties, maar
of ik het nog een keer organiseer, daar moet ik nog veel nachtjes over slapen.